«Բարությունը մի լեզու է, որով կույրը տեսնում է, իսկ խուլը՝ լսում», - ամերիկացի գրող Մարկ Տվենը իր ստեղծագործություններից մեկում հենց այսպես է բնութագրել բարությունը, իսկ հոգեբան Լաուրա Պետրոսյանը բացատրում է, որ այն ինքն իրենից ու իր ապրած կյանքից գոհ մարդու՝ շրջապատի հանդեպ պահվածքի դրսևորումն է:
«Բարությունը մի լեզու է, որով կույրը տեսնում է, իսկ խուլը՝ լսում», - ամերիկացի գրող Մարկ Տվենը իր ստեղծագործություններից մեկում հենց այսպես է բնութագրել բարությունը, իսկ հոգեբան Լաուրա Պետրոսյանը բացատրում է, որ այն ինքն իրենից ու իր ապրած կյանքից գոհ մարդու՝ շրջապատի հանդեպ պահվածքի դրսևորումն է:
Այսուհանդերձ հոգեբանն ընդգծում է նաև, որ բարության չափազանց դրսևորումը կարող է վնասակար լինել, քանի որ դատարկ մարդկանց կարող է բարկացնել, ազդել նրանց նյարդերի վրա: Գաղտնիքը բացատրվում է բևեռայնությամբ: Բարությունը թուլություն է համարվում՝ դրա սահմաններն անցելու դեպքում:
Մանրամասները՝ տեսանյութում